Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ 8-9 Ιουνίου 1943 ομιλία Μίμη Οικονόμου 10-6-2012

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ 8-9 Ιουνίου 1943

 oμηλία Μίμη Οικονόμου 2431024913

Σεβασμιότατε,

Σεβαστές αρχές, Κύριε Δήμαρχε,

Εκπρόσωποι των αντιστασιακών οργανώσεων,

Εκπρόσωποι υπηρεσιών του Δήμου και του Νομού μας, κύριοι κυρίες και παιδιά. Είναι μεγάλη η τιμή αλλά και η ευθύνη να αναφερθεί κανείς σε ένα τόσο σπουδαίο και μεγάλο ιστορικό γεγονός που συνέβη πριν 69 χρόνια σε τούτο εδώ το χώρο.

Η μάχη της Πόρτας 8 & 9 Ιουνίου 1943. 
 Κυρίες και κύριοι:

Τώρα που τα οράματα δεν υπάρχουν και τα σκοτάδια μας κυκλώνουν από παντού. Γιατί έτσι θελήσανε κάποιοι να κάνουν που πήραν την εξουσία.

Τώρα που δεν προφταίνουμε να ονειρευτούμε γιατί πλιατσικολόγησαν τα όνειρα.

Τώρα που ξεπούλησαν τις αξίες μας, που ούτε καν παζάρεψαν την αξιοπρέπειά μας,

Τώρα που την Ελπίδα μας την ροκάνισαν αχόρταγα τα τρωκτικά.

Τώρα που τους αγώνες τους πονεμένους τους ματωμένους και τις κατακτήσεις του λαού δεκάδων χρόνων τις διέγραψαν σε μια νύχτα. 

Τώρα πρέπει να γυρνάμε πίσω, πίσω εκεί στους στέρεους βατήρες των προγόνων μας. Να μεθύσουμε και εμείς από το κρασί που άφησαν στα κιούπια της ιστορίας τα παιδιά του Ελληνικού λαού. 

Ποιος καθοδήγησε αυτόν τον λαό; 

Ποιος νοιάστηκε για την επιβίωσή του; 

Ποιος ενδιαφέρθηκε για την Μοίρα του; 

Δυστυχώς τούτο τον λαό τον άφησαν μόνο του να διαχειριστεί μία νέα τάξη πραγμάτων. 

Έναν πάνοπλο αιμοσταγή και σκληρό κατακτητή. 

Στις 21 Απριλίου του 1941, και ενώ οι Γερμανοί είχαν καταλάβει μέρος της Ελλάδα,  ο Εμμανουήλ Τσουδερός αποδέχθηκε την πρόταση του Βασιλιά Γεωργίου να αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας, που είχε χάσει από το Μεταξά, σε αντικατάσταση του Αλεξάνδρου Κορυζή, ο οποίος είχε αυτοκτονήσει τρεις ημέρες νωρίτερα. Στις 23 Απριλίου, η κυβέρνηση Εμμανουήλ Τσουδερού, με όλο το επιτελείο και με τη βασιλική οικογένεια μετακινήθηκε στην Κρήτη και από εκεί, έναν μήνα αργότερα, κατέφυγε στο Κάιρο της Αιγύπτου. Και ο λαός έμεινε ακέφαλος μόνος του, χωρίς τους φευγάτους και πάντα απόντες στις δύσκολες στιγμές ηγέτες του. Έτσι έχασε ο λαός το βηματισμό του. 

Οι Πολιτικοί που έμειναν εδώ κρύφτηκαν, και όσοι πλησιάζονταν δίνανε συμβουλές να περιμένουν, να μην δημιουργούν πρόβλημα, αδράνησαν το Λαό. Αυτόν τον λαό που ήταν νικητής και ακόμα δεν είχε φτάσει στις εστίες του. Πολλοί χάθηκαν στο δρόμο επιστρέφοντας από το Μέτωπο, γιατί αυτοί που υπέγραψαν την παράδοση δεν εξασφάλισαν την επιστροφή τους στα σπίτια τους και άλλοι πέθαιναν στα λιμάνια γιατί δεν είχαν τρόπο να γυρίσουν στα νησιά τους Αυτά τα άθλια πράγματα συμβαίνουν εκείνη την εποχή. 

Οι άλλοι ηγέτες οι Κουμουνιστές ήταν στις φυλακές στις εξορίες και εκτοπισμένοι. γιατί είχαν παραδοθεί, από την τότε Κυβέρνηση του τόπου, στον κατακτητή Λίγοι ήταν αυτοί που είχαν γλυτώσει και δεν τους είχε γίνει σύλληψη. 

Οι δυσκολίες έκαναν λοιπόν την εμφάνισή τους. 

Τα αγαθά τα μάζεψε ο Κατακτητής η πείνα δεν άργησε να τους χτυπήσει την πόρτα, πλησίασε ο χειμώνας παγωμένος και απειλητικός, 

Τα παιδιά πείναγαν, Οι μεγάλοι έκρυβαν τα δάκρια, και οι πρώτοι νεκροί γέμισαν τα πεζοδρόμια και τους δρόμους. 1941 αρχές του 1942. 300.000 λιγότεροι Έλληνες από την πείνα αυτό το χειμώνα, μεγάλο το τίμημα. 

Άρχισαν οι κινήσεις για την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου. Κάποιοι έχουν σκεφτεί πως χρειάζονταν οργάνωση ο λαός, ένας συντονισμός να μην χαθεί στα καινούρια πράγματα, να μην χαθεί η ελπίδα. Και αυτοί που το είχαν σκεφτεί, είχαν πάει σε όλους τους παλαιοκομματικούς να οργανωθούν σ' ένα εθνικό μέτωπο της αντίστασης. 

Η προσπάθειά τους όμως, δεν είχε καμιά θετική ανταπόκριση Όλοι έκριναν ως μη απαραίτητη, ως και μάταιη μια τέτοια προσπάθεια ακόμα και επικίνδυνη.  

Όμως στης 27 Σεπτεμβρίου του 1941 σε ένα μικρό σπίτι, λίγο πιο πάνω από το τέρμα της οδού Ιπποκράτους, συναντήθηκαν μυστικά οι τέσσερις αντιπρόσωποι και υπέγραψαν το Ιδρυτικό της οργάνωσης. Έτσι γεννήθηκε το ΕΑΜ 

Για την ίδρυση του ΕΑΜ οι υπογράψαντες το Ιδρυτικό ήταν οι: 

Ονοματεπώνυμο              Πολιτικό κόμμα 

Λευτέρης Αποστόλου           ΚΚΕ 

Χρήστος Χωμενίδης             Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας 

Ηλίας Τσιριμώκος                Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας 

Απόστολος Βογιατζής          Αγροτικού κόμματος Ελλάδας 

Όπως αναφέρεται στο Ιδρυτικό, σκοπός του ΕΑΜ ήταν 

«...η απελευθέρωση του Έθνους από τον ξένο ζυγό...» και «...η κατοχύρωση του κυριαρχικού δικαιώματος του ελληνικού λαού, όπως αποφανθεί περί του τρόπου της μετά την απελευθέρωση. διακυβερνήσεώς του..."

Με την κυκλοφορία του Ιδρυτικού, οι αρχηγοί των κομμάτων που δεν δέχτηκαν να συμμετάσχουν στην ίδρυση του ΕΑΜ, βρέθηκαν προ τετελεσμένου γεγονότος 

Στις 10 Οκτωβρίου του 1941 έκανε την επίσημη εμφάνισή του με ένα Διάγγελμα-Μανιφέστο.  

Ο αγώνας δεν θα είναι εύκολος, μα το έπαθλό του αξίζει κάθε θυσία. Και το έπαθλο αυτό θα είναι μια Νέα Ελλάδα, ελεύθερη και ανεξάρτητη, κτήμα του λαού»  της...

Με την βοήθεια Νησιωτών και ψαράδων, Αρκετοί εκτοπισμένοι και εξόριστοι Κουμουνιστές δραπέτεψαν και βοήθησαν να οργανώσουν πρώτα την αλληλεγγύη και τα συσσίτια. Για να βοηθήσουν ζήσει ο εξαθλιωμένος λαός. Έπρεπε να αρχίσει η καθοδήγηση για Αντίσταση του Λαού Να ξαναβρεί τον εαυτό του, να ορθώσει το ανάστημά του, να θυμηθεί ποιος είναι. Τα παιδιά της Ελλάδας δεν μπορούν να ζήσουν με τον τρόπο που επιβάλουν οι κατακτητές. Τα παιδιά του λαού μεγαλωμένα με τα κλέφτικα τα ιστορικά και τα ηρωικά τραγούδια. δεν μπορούσαν να αντέξουν την σκλαβιά τον τρόπο ζωής που τους υπέβαλε ο Κατακτητής. Ζήταγαν μια φωνή να τους πει ομπρός παιδιά, της Ελλάδας παιδιά, και την άκουσαν από τους Δραπέτες Κουμουνιστές των Φυλακών και της Εξορίας. 

Συγκέντρωση των υπευθύνων του Ε Α Μ στη Πόρτα: 

,Αλλά ας έρθουμε εδώ στην ελεύθερη τότε Πόρτα. Στον τόπο μας που έπαιξε σημαντικό ρόλο στους αγώνες και την εξέλιξή του Με την Γεωγραφική του θέση Με την συμμετοχή τις θυσίες όλου του λαού και ιδιαίτερα μετά την μάχη της Πόρτας Ήταν 17 Μαΐου του 1943. όταν πάρθηκε απόφαση Από τους υπεύθυνους του Ε Α Μ. Να προωθηθούν οι τοπικές δυνάμεις των ανταρτών προς Σμόλικα. Μια και πλησίαζε η ημέρα που θα άρχιζαν οι εκκαθαρίσεις του εχθρού όπως είχε αναγγείλει ο νέος Κατοχικός πρωθυπουργός ο Γιάννης Ράλλης που είχε αντικαταστήσει τον Κων/νο Λογοθετόπουλο.. Αλλαγή της κατοχικής Κυβέρνησης: Στης 6 Απριλίου του 1943 οι καταχτητές αλλάζουν και τον δεύτερο κατοχικό Πρωθυπουργό τον καθηγητή Κ. Λογοθετόπουλο και Βάζουν στην θέση του τον Ιωάννη Ράλλη.

Η αλλαγή αυτή έγινε γιατί ο Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος δεν μπόρεσε να περιορίσει την εξάπλωση της Αντίστασης του Ελληνικού λαού δεν μπόρεσε να μειώσει την ανάπτυξη των Ανταρτών. Ερχόμενος ο Γιάννης Ράλλης στη εξουσία, σαν παλαιοκομματικός που ήταν, νόμιζε πως ήξερε πώς να κουμαντάρει τούτο το λαό. 

Έφτιαξε λοιπόν μια προκήρυξη και την έριξε σε όλη την Ελλάδα, η ποία έλεγε. Όλοι οι ένοπλοι αντάρτες να παραδώσουν τον οπλισμό τους και να γυρίσουν στα χωριά τους χωρίς πρόβλημα. Και το τελεσίγραφο θα ίσχυε μέχρι 20 Μαΐου. Μετά την ημερομηνία αυτή θα γίνονταν παντού εκκαθαριστικές επιχειρήσεις Ήθελαν η νέα Κυβέρνηση και οι κατακτητές να χαλάσουν τις φωλιές των ανταρτών που πλήθαιναν από ώρα σε ώρα από μέρα σε μέρα. Τούτος ο λαός που δεν αντέχει για πολύ τις φοβέρες που δεν αντέχει τα σκοτάδια που δεν σκύβει το κεφάλι, αφήνει σπίτι και οικογένεια και ανεβαίνει στα βουνά για να ξανασηκώσει τον Ήλιο πάνω από την Ελλάδα όπως το έκανε πολλές φορές. 

Τούτο το λαό ήθελε να ευνουχίσει ο Νέος κατοχικός Πρωθυπουργός. 

Σκέψεις και αποφάσεις Δημήτρη Μπαλλή: 

Υπεύθυνος για την προώθηση των τμημάτων ήταν ο Ταγματάρχης Δημήτρης Μπαλλής. 

Είδε όμως ότι άφηνε ακάλυπτους και απροστάτευτους τους κατοίκους της περιοχής. Και έστειλε συνδέσμους με τη σύμφωνη γνώμη του Κώστα Καραγεώργη υπεύθυνου του ΕΑΜ Θεσσαλίας να σταματήσουν οι δυνάμεις των δύο συγκροτημάτων Κισσάβου και Πηλίου, όπου βρίσκονταν, για την προστασία των χωρικών της περιοχής μια και τα άλλα τμήματα είχαν προχωρήσει. Οι Μπουκουβάλας – Καβαλάρης Το μέρος όμως ήταν άγνωστο στον Ίλαρχο Γιώργο Ζαρογιάννη «Καβαλάρη». Αλλά και στον Καπετάνιο μέλος του Αρχηγείου Θεσσαλίας Μίμη Μπουκουβάλα. Και χρειάζονταν να το δούνε για να κάνουν αναγνώριση ο Ταγματάρχης Δημήτρης Μπαλής τους άφησε να το οργανώσουν Οι δυο τους αφού έκαναν την 

αναγνώριση καθόρισαν και έφτιαξαν τις θέσεις αμύνης. Τις κινήσεις των ανταρτών και των στελεχών του Ε Α Μ της παρακολουθεί και ο Επιτελικός Συνταγματάρχης Μηχανικού Δημήτρης Πετρουλάκης από την Τσαγκαράδα Πηλίου που είχε φτάσει αυτές τι ημέρες στην Πόρτα Θέλει τώρα που ανέλαβε Αρχηγός στον ΕΛΑΣ ο Σαράφης να προσχωρήσει και ο ίδιος και να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον απελευθερωτικό αγώνα του λαού. Παρακολουθεί τις εργασίες των ανταρτών του ΕΛΑΣ Βρίσκει και συμβουλεύει τους Καπετάνιους Μίμη Μπουκουβάλα και Πηλιορείτη 

τους Αξιωματικούς Ίλαρχου Γιώργου Ζαρογιάννη και τον υπολοχαγό Γιώργο Νικήτα. Τις πρώτες ημέρες του Ιουνίου οι Ιταλοί, μετέφεραν στα Τρίκαλα μεγάλες μονάδες πεζικού και συνεργατών τους, όπως το τμήμα Λεγεωνάριων. Επιτάσσουν από την πόλη και τα χωριά, φορτηγά και ζώα. Γίνονταν Φανερό πια, πως ετοιμάζονταν για επίθεση εναντίων των Ανταρτών. Όμως που θα γίνονταν η επίθεση; Στα στενά Μουζακίου, Πόρτας; Στα στενά Καλαμπάκας, Μέτσοβο; ή προς Καλαμπάκα, Γρεβενά, Δεσκάτη; 

Ο ΕΛΑΣ έχει οργανωθεί. Από δω και πέρα ο κατακτητής θα αντιμετωπίζεται με άλλο τρόπο. Το ΕΑΜ έχει οργανώσει το λαό σε χωριά και πόλεις. 

Έχει τηλεφωνικό δίκτυο και άτομα που έχουν ανοιχτά μάτια και αυτιά. Στην περιοχή μας υπάρχει τηλεφωνική επικοινωνία. Πόρτα Κούτσαινα Μεσοχώρα, Μπελέτσι, Πουλιάνα, υπάρχει δίκτυο παντού Και από εκεί προς την Πόλη έχει τους ανθρώπους έχουν απλωμένες τις κεραίες τους ακούνε και μεταφέρουν με μεγάλη ταχύτητα τα νέα. 

Επιτέλους φαίνεται ποια είναι η περιοχή: 

Στις 7 προς 8 Ιουνίου φάνηκε πια θα ήταν η περιοχή που θα άρχιζαν τις εκκαθαρίσεις τους οι Ιταλοί. ήταν τα στενά της Πόρτας. 

Ο τηλεφωνητής που πήρε τα στοιχεία από τους συνδέσμους και βρίσκονταν στην Μικρή Πουλιάνα (Σημερινή Μουριά) ειδοποιούσε την διοίκηση ότι πολλοί Ιταλοί με αυτοκίνητα και μοτοσικλετιστές έμπαιναν στο χωριό. 

Είχε αρχίσει η μεταφορά δι’ αυτοκινήτων του Ιταλικού στρατού. 

Ύστερα από λίγα λεπτά επανέλαβε «Παίρνω το ακουστικό και πηδώ από το παράθυρο γιατί έρχονται στο σπίτι. Θα πολεμήσουν τώρα για πρώτη φορά σαν τακτικός στρατός με οργανωμένο σχέδιο εναντίον, ενός πολυπληθέστερου και καλύτερα εξοπλισμένου εχθρού όπως τους ήταν γνωστό. 

Αφού λοιπόν πήραν τις πληροφορίες. 

Δόθηκε διαταγή της κατάληψης των προκαθορισμένων θέσεων και περίμεναν. Οι κάτοικοι της Πόρτας οι κάτοικοι του Μουζακίου και των γύρω χωριών δεν ειδοποιήθηκαν για την εμφάνιση του εχθρού γιατί ενώ δεν διέτρεχαν κανένα κίνδυνο αφού οι γραμμές άμυνας βρίσκονταν αρκετά ποιο μπροστά από τα σπίτια τους υπήρχε η περίπτωση να πανικοβληθούν μέσα στην νύχτα και ίσως είχε επίδραση αρνητική στη εξέλιξη της επιχείρησης. 

 ο Αρχηγός του ΕΛΑΣ Στέφανος Σαράφης : 

Ο Σαράφης που είχε αναλάβει την στρατιωτική διοίκηση του ΕΛΑΣ 19 Μα’ί’ου και τώρα πήγαινε από το Κουρνέσι στην Βιτσίστα Είχε στείλει τον Λοχαγό Κατσόγιαννο να πάρει πληροφορίες για τα συμβάντα στην Πόρτα. Ο λοχαγός Κατσόγιαννος, πήγε και είχε γυρίσει στα Κούτσαινα τον βρίσκει τηλεφωνικά το Σαράφη να έχει φτάσει στην Βιτσίστα και να μένει στα Σακέϊκα τον πληροφόρησε πως μεγάλες Ιταλικές δυνάμεις πεζικού, ιππικού, πυροβολικού, με συνοδεία αεροπλάνων χτυπούσαν τα τμήματα μας στην Πόρτα και το Μουζάκι και χρειάζονταν πολεμοφόδια. Έστειλε αγγελιοφόρο ο Σαράφης αμέσως στον Εντυ Μάγιερ που ήταν στα Θοδώριανα να στείλει πυρομαχικά, όπως είχε υποχρέωση, που όμως δεν έστειλε Οι δυνάμεις των ανταρτών: Πως είχαν τα πράγματα όμως στις αντάρτικες ομάδες και πόσα άτομα υπερασπίζοντας τα στενά Ντούσικο Πόρτας Μπελέτσι και Μουζακίου; 

ο Ταγματάρχης Δημήτρης Μπαλλής γράφει: 

Η δυνάμεις των δύο συγκροτημάτων Κισσάβου και Πηλίου ήταν περίπου 150 άνδρες, Χωρισμένοι σε 14 ομάδες. 

Ο Μίμης Μπουκουβάλας που ήταν ο Καπετάνιος στην μάχη αυτή αναφέρει για 130 αντάρτες. Την συν διοίκηση των συγκροτημάτων Κισσάβου και Πηλίου την έχουν 

ο «Καβαλάρης». Ίλαρχος Γιώργος Ζαρογιάννης 
 και ο Καπετάνιος «Μίμης Μπουκουβάλας» Δημήτρης Τάσος 

Οι 8 από αυτές υπερασπίζονταν τα στενά της Πόρτας. 

Οι 6 από αυτές τις ομάδες υπερασπίζονταν τα στενά του Μουζακίου και την διοίκηση εκεί την έχει ο καπετάνιος «Πηλιορείτης» Πέτρος Κουφοδήμος. 

Ομάδα από 40 Εφεδροελασίτες με Καπετάνιο τον Ενωμοτάρχη Απ. Φασούλα είναι για την κάλυψη από το μέρος του Ντούσικου αν χρειάζονταν στην Απαγκίστρωση των δυνάμεων. Ακόμα άλλη εφεδρεία από 50 Εφεδροελασίτες είναι από την πλευρά των Αγράφων με υπεύθυνο τον έφεδρο υπολοχαγό Περικλής Παπαδημητρίου «Ίταμος». 

Σύνολο 230 με 250 αντάρτες μαχητές. 

Ο οπλισμός των ανταρτών δεν έχει καμία ομοιομορφία μεταξύ τους. 

Εκτός από τον ατομικό οπλισμό, όπλα, αυτόματα, και οπλοπολυβόλα. 

Τα μόνα βαριά όπλα που υπάρχουν είναι 2 Πολυβόλα Χότσκις και ένας ομαδικός Ιταλικός όλμος όμως χωρίς το σκοπευτικό του όργανο. 

Το ένα πολυβόλο και ο Όλμος δόθηκαν στο Υπαρχηγείου Κισσάβου για την άμυνα της Πόρτας, Και το άλλο Πολυβόλο για την άμυνα των στενών Μουζακίου. Τα οπλοπολυβόλα και τα αυτόματα είχαν μόνο 300 σφαίρες δηλαδή για λίγα μόνο λεπτά. Τα πολυβόλα χάρη στον οπλουργό στο συνεργείο οπλοδιορθωτών, Κώστα Αλεξάνδρου από την Κερασιά Πηλίου, που διόρθωσε 3.500 φυσίγγια Γερμανικά τα οποία κόντυνε κατά δύο χιλιοστά για να κάνουν στα Πολυβόλα Χότσκις. Ο όλμος που του έλειπε το σκοπευτικό του όργανο είχε 36 βλήματα τα 6 από αυτά έπαθαν αφλογιστία και επισκευάσθηκαν κατά την ώρα της μάχης. Με αυτά τα δεδομένα περιμένουν να αντιμετωπίσουν. Τον εξοπλισμένο και πολυπληθή Ιταλικό στρατό.   

Δυνάμεις του Εχθρού: 

Οι δυνάμεις των Ιταλών που στην νύχτα 7 προς 8 του μηνός μεταφέρθηκαν στο Γουρζί σαν έδρα κατά τον Δημήτρη Μπαλλή. ή στο Μπελέτσι κατά Μίμη Μπουκουβάλα με αυτοκίνητα ήταν Δύο τάγματα πεζικού, Δύο επιλαρχίες του συντάγματος Ιππικού της Αόστης, μία πεδινή πυροβολαρχία, 2 λόχοι Λεγεωνάριων, 4 βομβαρδιστικά αεροπλάνα, και 1 αεροπλάνο αναγνωρίσεως και μοτοσικλετιστές Σύνολο μαχητών 4.500 Την διοίκηση έχει ο Συνταγματάρχης Ιππικού Μπέρτι Σκληρός και Φασίστας αξιωματικός Όλα ήταν έτοιμα.     Σε λίγο θα άρχιζε η μάχη έναρξη της μάχης. 

Ξημέρωνε η οχτώ του Ιούνη Το Ιταλικό ιππικό καλπάζοντας και οι μοτοσικλετιστές πλησιάζουν προς τα τμήματα της Πόρτας. Έχουν πάρει διαταγή οι μαχητές μας από τον Καπετάνιο Μπουκουβάλα να μην χτυπήσει κανείς αν δεν αρχίσει πρώτα το πολυβόλο. Οι Ιππείς πλησίαζαν καλπάζοντας. προς τον κεντρικό τομέα. Φτάνουν στα πεντακόσια, τα τετρακόσια, τα τριακόσια μέτρα και το πολυβόλο τίποτα αδημονούν με το δάχτυλο στην σκανδάλη οι αγωνιστές αν τους αφήσουν να πλησιάσουν περισσότερο θα προστατεύονταν από τους ξερότοιχους των χωραφιών. Μα μόλις μπήκαν στην ακτίνα βολής του πολυβόλου. Το πολυβόλο αναπήδησε και οι σφαίρες του ψαχούλευαν τα κορμιά των ιππέων που έτρεχαν μπροστά, τα άλογα γύριζαν πίσω χωρίς τους αναβάτες τους, που έπεσαν νεκροί. Άλλες μονάδες πεζικού ενίσχυσαν τα προηγούμενα Ιταλικά τμήματα, η μάχη γενικεύτηκε, σειρά έχουν τώρα και τα οπλοπολυβόλα, τα αυτόματα, τα όπλα. άρχισαν να ξεθαρρεύουν οι αντάρτες όταν οι Ιταλοί οπισθοχώρησαν άτακτα να ανασυνταχτούνε. τα αφηνιασμένα άλογα πέφτουν πάνω στο πεζικό χαμός τρομάρα Πετάγονται οι μαχητές φωνάζοντας αέρα, α, α, α, χέστες. Δεν μπορούν οι επικεφαλής να τους κρατήσουν στην θέση τους, άρχισαν μερικοί να τραγουδούν κι’ όλας 

    "Η αγάπη θέλει φίλημα - κι’ ο πόλεμος τραγούδια"… 

Σε όλα αυτά μόνο ο Όλμος των ανταρτών δεν έχει ευστοχία. 

Ο Πυλαίας που είναι αρχηγός του στοιχείου δεν μπορούσε να κατευθύνει τις βολές με ευστοχία χωρίς το σκοπευτικό όργανο και δεν υπήρχαν και βλήματα για δοκιμαστικές βολές. Τότε αναλαμβάνει ο υπολοχαγός Γιώργος Νικήτας τον όλμο, τον «μοναχογιό» όπως τον είχαν βαφτίσει γιατί ήταν ο μοναδικός τους, και από εκείνη την στιγμή οι βολές του, κάνουν μεγάλη ζημιά στους συγκεντρωμένους Ιταλούς. 

Στις 12καμιση τραυματίζεται ο Πηλιορείτης από θραύσμα βλήματος σε λίγο τραυματίζεται και ο αντάρτης Δερβίσης. Έμεινε ο Πηλιορείτης όμως να διευθύνει την μάχη ως το απόγευμα που τον αντικατέστησε ο έφεδρος υπολοχαγός Ιωάννης Κατσαντώνης από την Πιαλεία Κατά το μεσημέρι στον τομέα της Πόρτας οι Ιταλοί υποχώρησαν και άφησαν ένα τμήμα με 40 άνδρες. Ομάδα ανταρτών σύρθηκε μέσα στις σταριές και τους ξερότοιχους των χωραφιών αιφνιδίασαν τον εχθρό. Τον έδιωξαν και πήραν μέρος του οπλισμού τους.           Όλη την ημέρα αυτή ο εχθρός δεν μπόρεσε να πλησιάσει τις θέσεις των ανταρτών. και αποσύρθηκε για το βράδυ στο Μπελέτσι. Το μόνο που πέτυχαν ήταν στην πλευρά του Μουζακίου, που έσπασε την άμυνα, να μπούνε στο Μουζάκι. Να κάψουν να βιάσουν να σκοτώσουν Όμως βράδιασε και γύρισαν από φόβο στο Μπελέτσι. Έτσι τέλειωσε η πρώτη ημέρα.  

Η πρώτη ημέρα της μάχης: 

Ο Καπετάνιος Μπουκουβάλας αναφέρει στο βιβλίο του. Μετά την μάχη, η πρώτη νύχτα, μας βρίσκει κοντά - κοντά μέσα στους μπαξέδες της Πόρτας. Με δυο τραυματίες μαχητές και είκοσι νεκρούς πολίτες του Μουζακίου και τον βιασμό και το σφάξιμο της 17χρονης Επονίτισσας. Μοιράζουμε φαγητό στους αντάρτες και πέρασα από όλους τους μαχητές, Ήταν κουρασμένοι αλλά χαρούμενοι για την επιτυχία τους. Μίλησε ο Μπουκουβάλας στον Κατσαντώνη να πιάσει τα υψώματα του Μουζακίου προς Πορτή. Υπάρχει ανάγκη να μην αφήσουμε τους Ιταλούς σε ησυχία. Ο Μπουκουβάλας πλησιάζει από την ομάδα του Κισσάβου έναν ατρόμητο αντάρτη τον «Περονόσπορο» Τον Μποροζίκα από το Μακρυχώρι της Λάρισας 23χρονο αγρότη, του λέει - Πας εγχείρημα; - Πάω καπετάνιε, Παίρνει μαζί του 5-6 αντάρτες εθελοντές Κισσαβίτες. Δεν αργούν να γυρίσουν, κουβαλάει ο Περονόσπορος στον ώμο έναν ολμίσκο και οι υπόλοιποι φορτωμένοι πυρομαχικά. Τον βλέπει και τον ρωτάει ο Μπουκουβάλας τι έγινε Περονόσπορε; Τι έγινε; Να κόψαμε ένα φυλάκιο και μας πετούν σωρό τα λάφυρα. Άλλη μία περίπολος βρήκε πάνω σε μια γκορτσιά δυο Λεγεωνάριους να παρακολουθούν τις κινήσεις των ανταρτών, ρίχνουν και τους γκρεμίζουν. Μέσα στα στάρια υπήρχαν νεκροί Ιταλοί, οι περίπολοι των ανταρτών, πήραν τα πυρομαχικά και τον οπλισμό τους για να τα χρησιμοποιήσουν την άλλη μέρα στη μάχη εναντίων των συμπατριωτών τους. Οι παλιοί μαχητές του 40 θυμούνται ότι το έχουν ξανακάνει τους πολεμούν με τον οπλισμό τους που τον εγκαταλείπουν. Την νύχτα οι Ιταλοί φέρνουν και άλλους μαχητές οι μοτοσικλετιστές πάνε κι΄ έρχονται, αυτοκίνητα κουβαλούνε ξεκούραστους φαντάρους, το πυροβολικό συμπληρώνεται Οι αντάρτες παρακολουθούν και βλέπουν από τα υψώματα που είναι, τα φώτα των αυτοκινήτων που κινούνται σαν μάτια που ψαχουλεύουν το σκοτάδι. Η ημέρα που ξημερώνει θα είναι δυσκολότερη, οι Ιταλοί θα ρίξουν μεγαλύτερες δυνάμεις στην μάχη, Επιτέλους πρέπει να τονωθεί και το ηθικό του Ιταλού στρατιώτη από ήττα σε ήττα πάνε σε κάθε σύγκρουση με τους Ελασίτες .                     9 Ιουνίου 2η ημέρα της μάχης 

Ξημέρωσε η 9η του Ιούνη οι Ιταλοί όπως αναμένονταν πολλαπλασιάστηκαν. 

 Οι δυνάμεις τους από 9 η ώρα χτυπούν πρώτα με το πυροβολικό, βομβαρδίζουν τα αεροπλάνα, αναπτύσσεται και το Ιππικό, μάχη σκληρή, χαλασμός, εκεί τα παιδιά της Ελλάδας, οι αντάρτες τώρα, την ξανακάνουν υπερήφανη. Το πολυβόλο του Φλόγα που είχε τοποθετηθεί έξω από το χωριό τους θερίζει. Σπάζει η επίθεση των Ιταλών Λυσσάνε βομβαρδίζουν. πολυβολούν, Αεροπλάνο πετάει πάνω από το Μπελέτσι προσγειώνεται στα χωράφια. Κατεβαίνει ο Μέραρχος από την Λάρισα να ενημερωθεί επί τόπου τι συμβαίνει γιατί τόσος στρατός τόσες δυνάμεις δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Απάντηση δεν πήρε. Τα στήθια των παιδιών της Ελλάδας έγιναν τοίχοι απροσπέλαστοι Τα παιδιά του Ελληνικού λαού ξαναδόξαζαν την Πατρίδα τους ξανάγραφαν ιστορία. Πλησιάζει το μεσημέρι αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες κινούνται βιαστικά. Ετοίμαζαν πλαγιοκόπηση των τμημάτων μας προώθησαν ένα τάγμα προς την μεριά του Ντούσικου εκεί το μέρος το κρατούσε ο Νωματάρχης Αποστόλης Φασούλας με 40 αντάρτες εφεδροελασίτες προστατεύοντας τους μαχητές της Πόρτας. Παλικάρι γενναίο αν και ψήνεται στον Πυρετό δεν φεύγει δεν υποχωρεί χτυπάει και προστατεύει τους άλλους αντάρτες που αγωνίζονται στα στενά. Αναβαίνει προς το Μοναστήρι επικοινωνεί με τον Καπετάνιο Μπουκουβάλα και τον ενημερώνει για την πίεση που δέχεται και πως καίνε το Ντούσικο. Από το μέρος του Μουζακίου οι αγωνιστές τραβήχτηκαν προς τα υψώματα να φυλάξουν τα νότα.

   Καίνε οι Ιταλοί φασίστες με τις διαταγές του Συνταγματάρχη Μπέρτι. το Μουζάκι την Σκλάταινα την Βατσινιά την Πορτή το χάνι του Αηγιάννη στο Ροπωτό. Καπνός, παντού καπνός γράφει ο Μίμης Μπουκουβάλας. Δίνεται διαταγή σιγά, σιγά στα μουλωχτά να αποσυρθούν οι δυνάμεις, προς το Δραμίζι και την Τύρνα.

Υπάρχει απόφαση περνώντας οι μαχητές την γέφυρα Κονδύλι στον Πορταϊκό να ανατιναχτεί η οποία έχει από πριν υπονομευτή. Πολίτες και αντάρτες περνούν την γέφυρα, 

Ο αντάρτης που είχε την διαταγή να βάλει φωτιά ανάβει το φυτίλι πριν περάσουν όλοι. Ήταν 5μιση η ώρα όταν μέρος την γέφυρας τινάχτηκε στον αέρα κάνοντας εκείνο τον εκκωφαντικό θόρυβο της έκρηξης πολλαπλασιάζοντας τον ήχο που αντιλαλώντας στις χαράδρες του Ίταμου και του Κόζιακα ακούγεται φοβερή. Οι Ιταλοί φοβήθηκαν να προχωρήσουν, εκεί τελείωσε η μάχη της Πόρτας Επιστρέφοντας έκαψαν σκότωσαν και βίασαν. Το Νούσικο την Πόρτα το Μπελέτσι, το Βουνέσι, τα Κανάλια, τον Μεσενικόλα. Η Αργηθιάτικη ομάδα του Ίταμου παρενοχλούσε τους Ιταλούς και δεν ανέβηκαν στα βουνά μας. τρεις τραυματίες είχαν οι μαχητές του ΕΛΑΣ Τον Πηλιορείτη, τον Περονόσπορο, και τον Δερβίση. Οι Ιταλοί είχαν 300 νεκρούς, πολλούς τους βρήκαν οι Θεριστάδες όταν θέρισαν τα χωράφια τους. και πολλούς τραυματίες, ο Σαράφης στο βιβλίο του, ο ΕΛΑΣ και άλλοι τους ανεβάζουν πάνω από 500. Στις 10, 11, και 12 του μηνός οι Ιταλοί μάζεψαν τους νεκρούς τους και έφυγαν. καίγοντας όμως τα χωριά που περνούσαν.

 Αμέσως οι λαϊκοί δημιουργοί έφτιαξαν και τραγούδησαν το παρακάτω τραγούδι 

                                               Πόρτα Μουζάκι Βατσουνιά 

                                               θα ξαναγίνεται σαν πρώτα 

                                               από την νέα μας γενιά 

                                      

                                         Βουνέσι, Μεσενικόλα, Μουζάκι, Πόρτα, 

                                         Πορτή, Σκλάταινα, και Βατσουνιά 

                                        Θα ξαναγίνουν πάλι σαν πρώτα 

                                       Απ’ του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ τα ηρωικά παιδιά 

Μία ημέρα χρειάζεται να απαριθμήσεις τις μάχες, τις δολιοφθορές, και τις ζημιές που προκάλεσαν στον Κατακτητή οι αντάρτες μαχητές με τους Καπετάνιους τους. 

Δεν μπορώ όμως να μην κάνω ένα συνειρμό γιατί ταιριάζει απόλυτα το τώρα με το τότε 

Τον Μάη του 1943 Ο Γ. Παπανδρέου πήρε άδεια από τον Κατοχικό Πρωθυπουργό Γιάννη Ράλλη και έφυγε για την Αίγυπτο. Επιστρέφοντας μετά την απελευθέρωση Ήρθε με τις ευλογίες των Άγγλων και του Βασιλιά σαν Πρωθυπουργός Εθνικής ενότητας. Μαζί του έφερε τον Στρατηγό Σκόμπυ. 

Λες και δεν υπήρχαν τιμημένοι Έλληνες Στρατηγοί. που είχαν ντροπιάσει δυο αυτοκρατορίες πολεμικές μηχανές ανίκητες που όμως οι Δικοί μας στρατηγοί βρήκαν τρόπο και της ντρόπιασαν. Ήρθαν και σύμβουλοι και ο ίδιος ο Τσόρτσιλ. Δεν άργησε να φανεί ο ρόλος τους σε λίγους μόνο μήνες Άρχισαν να ανοίγουν στην Τιμημένη Πατρίδα μας την Πατρίδα των αγώνων και της θυσίας πληγές που ακόμα και σήμερα τρέχουν αίμα. Ένας άλλος πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου πριν δυο χρόνια κι αυτός χωρίς να ρωτήσει κανέναν πήγε και έδωσε το κουμάντο στα Διεθνή γραφεία. Να έρθουνε να μας λύσουν τα προβλήματα. Δεν είναι ώρα να πούμε περισσότερα. Ούτε ο παππούς του ούτε ο εγγονός έχουν διαβάσει τι είπε ο Γέρος του Μωρηά Όταν και στην εποχή του κινδυνολογούσαν οι όμοιοί τους. Μας λένε, είπε ο Γέρος του Μωρηά, Άλλοι να πέσουμε στα πόδια του Φραντζέζου, Άλλοι Να πέσουμε στα πόδια των Άγγλων και άλλοι στα πόδια των Ρώσων. Και εγω σας λέγω πως τα ξένα πόδια βρωμάνε… Η μάχη της Πόρτας Η μάχη της Πόρτας έκλεισε την πόρτα στους κατακτητές να ανέβουν στον ορεινό όγκο και να τον κατακτήσουν. Η μάχη της Πόρτας όμως άνοιξε την πόρτα στην Λευτεριά. Από τώρα και πέρα κυρίαρχος θα ήταν ο Αντάρτικος στρατός. Ο λαός εμπιστεύτηκε τον ΕΛΑΣ και τους αγωνιστές του, και τους έβαλαν στην καρδιά τους. 

Η ομάδα του Ίλαρχο Γιώργο Ζαρογιάννη «Καβαλάρη» και του «Μίμη Μπουκουβάλα» είναι εκείνη που μαζί με τον Επίλαρχο Σπύρο Γερασιμίδη οργάνωσαν το ιππικό Θεσσαλίας

Και διοικητή τους τον Στρατηγό τον τιμημένο Γεράσιμο Αυγερόπουλο « Που έγινε Μεραρχία Ιππικού» και πρόσφερε μεγάλες υπηρεσίες στους Θεσσαλούς κατοίκους 
Προστάτεψε την σοδειά τους και τις οικογένειές τους εξάλειψε την ζωοκλοπή και τιμώρησε τους πλιατσικολόγους. Η Μάχη της Πόρτας ήταν και η αιτία να μπουν μαζικά στον ΕΛΑΣ. χιλιάδες αγωνιστές και εκατοντάδες αξιωματικών να στελεχώσουν τις μονάδες του. Όλη η Θεσσαλία ήταν Κυριαρχία του ΕΛΑΣ Στην μάχη της Πόρτας οι επιτυχίες των Ιταλών ήταν μόνο οι εκτελέσεις οι λεηλασίες, οι βιασμοί και οι εμπρησμοί των χωριών. Σε όλα τα μέτωπα των εαρινών επιχειρήσεων, που με τόσο θόρυβο ρεκλαμάρονταν ο Κατοχικός Πρωθυπουργός, Οι Γερμανοί οι Ιταλοί και οι συνεργάτες τους πως θα έβαζαν τέλος στους αδιόρθωτους συμμορίτες που αγνόησαν την μεγαλόψυχη προσφορά, την « Αμνηστία» 

η γνώμη των Γερμανών: 

Οι Γερμανοί κατάλαβαν πως δεν είχαν συμμάχους ικανούς να διατηρήσουν την κατοχική τάξη. Αλλά και οι Έλληνες που ήταν συνεργάτες τους, δεν είχαν ερείσματα στην πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Κάποια κοινωνικά απόβλητα πήγαν μαζί τους. 

Οι πολυδιαφημιζόμενοι από τους Ιταλούς Λεγεωνάριοι των κουτσοβλάχων του Διαμάντη, που τους είχαν εξοπλίσει οι Ιταλοί, ήταν μόνο για φόνους πλιάτσικο εκβιασμούς και βιασμούς. Έτσι μετά την μάχη της Πόρτας οι Ιταλοί τους αφόπλισαν και εκδιώχτηκαν και δόθηκαν στην περιφρόνηση του Ελληνικού λαού. Η μάχη της Πόρτας ήταν η πρώτη οργανωμένη αντίσταση κατά του εχθρού λειτούργησε σαν τακτικός στρατός

Το σχέδιο καταστρώθηκε από Αξιωματικούς που πριν λίγα χρόνια είχαν κάνει το θαύμα,  του Αλβανικού έπους. Στις 5 Ιουλίου 1943 υπογράφτηκε του κοινού γενικού στρατηγείου 

με έδρα το Περτούλι. Και μετά την υπογραφή έγινε μαζική εισροή Αξιωματικών στον ΕΛΑΣ. Και σε τρεις μήνες μετά την μάχη της Πόρτας στις 11 Σεπτεμβρίου 1943 στον ίδιο τούτο τόπο στην Πόρτα που είναι σήμερα το μνημείο. 

Η Μ. Πινερόλο με έδρα την Λάρισα με τον διοικητή της το Στρατηγό Ινφάντες θα παραδοθεί Στον ΕΛΑΣ 

Στην Παράδοση ήταν από μέρος του ΕΛΑΣ 

 ο Διοικητής του Στέφανος Σαράφης και ο Καπετάνιος του Αρης Βελουχιώτης 

Από τον ΕΔΕΣ ο Ταγματάρχης Ραυτόπουλος. 

Από μέρος του Στρ. Μέσης Ανατολής ο Α/ρχης Κρις Γιουτχάουζεν 

Και από την Μεραρχία Πινερόλο ο στρατηγός Ινφάντε. 

Οι Γερμανοί μετά από αυτό εξαπέλυσαν επιθέσεις από όλες της πλευρές, του Ορεινού μας όγκου. Καίγοντας στο πέρασμά τους Από το Μέτσοβο έως το Μουζάκι Δεν μπόρεσε να χαλάσει τις φωλιές των ανταρτών Ο Σαράφης στο Βιβλίο του ΕΛΑΣ σελίδα 216 γράφει        Οι Γερμανοί στο εικοσαήμερο Οκτώβρη Νοέμβρη είχαν πάνω από 1000 νεκρούς 

και ο ΕΛΑΣ 500. Να πούμε πως στην περιοχή μας Λειτούργησε ο ΕΛΑΣ σαν πραγματικός στρατός Που οργανώθηκε από έμπειρους άξιους και Πατριώτες Αξιωματικούς 

Λειτούργησε πειθαρχημένα, προσεκτικά και προπαντός με σχέδιο. 

Ο ΕΛΑΣ πήρε μέρος σε πολλές μάχες 

Αναρίθμητες είναι η μάχες και σαμποτάζ που έκανε η 1η Μεραρχία του ΕΛΑΣ όπως 

1) Μερίτσα, 11 & 12 Φεβρουαρίου 1943. (Χασιώτης – Τζαβέλας – Καφαντάρης ..150 

2) Βρυκολάκια 11 Φεβρουαρίου 1943 (Κόζιακας – Τσαπουρνιάς – Μακεδόνας) 

3) Στα Βρυκολάκια 2 Μαρτίου 1943 η ομάδα Κολοκοτρώνη έστεισε ενέδρα 

4) Καλαμπάκα 22 Απρίλη 1943 (Αρχηγείο Βορείου Θεσσαλίας) και δεκάδες άλλες μέχρι την τελευταία 21 Οκτώβρη 1944 στο Μουργκάνι & Αγιόφυλλο Καλαμπάκας. 

5) 17 Ιουνίου Βουνέσι Καρδίτσας Τμήμα του ΕΛΑΣ αιφνιδίασε τα Ιταλικό σύνταγμα 

6) 17 Σεπτεμβρίου μάχη με τους Γερμανούς στην Καλαμπάκα 18 -10 1943 Καλαμπάκα μάχη με τους Γερμανούς άγνωστος αριθμός θυμάτων 

 7) 31 Οκτώβρη Χρυσομηλιά Καλαμπάκας ‘ ‘ 

8) 1 Νοέμβρη Γέφυρα Κουτσούφλιανης 32 νεκροί Γερμανοί 

9) 1η – 7 Νοέμβρη Μεσοχώρα Τρικάλων Ροποτό Καλόγεροι 

10) 10 Νοεμβρίου Πόρτα η δεύτερη μάχη 

11) 27 Νοεμβρίου Μεσινικόλα – και Μονή Κορώνης 80 νεκροί 1944 

12) 13 Μάρτιου και πάλι στην Πόρτα με τους Γερμανούς 

13) 18 Μαρτίου Μεσινικόλα - Καρδίτσης 

14) 17 Απρίλη Γερμανοί Συνεργάτες στον Κόκκινο Πύργο Τρικάλων.  σκότωσαν και τον    Θανάση Τσουμένη κρέμασμα 5 ΕΠΟΝΙΤΩΝ 

15) 12 Σεπτέμβρη Νυχτερινή μάχη στα Τρίκαλα 

16) 13 «       Ζάρκο Μαρί 30 

17) 19 «                57 

18) 29 « Οδος Τρικάλων Καλαμπάκα 120 19) 18 Οκτώβρη Θεόπετρα Καλαμπάκας 20 

20) 18 « στην Παραλλαγή Καλαμπάκας ………………...25 

21) 21 « Μουργκάνι – Αγιόφυλλο Καλαμπάκας 

 Θέλω να μου επιτρέψετε έτσι σαν μνημόσυνο να αναφερθώ στο 17χρονο λουστράκι και Επονίτη Βασίλη Κουβέλα από το Βαρούσι Τρικάλων που την 25η Μαρτίου του 1943 Πήρε την σημαία του σχολείου του και την ξεδίπλωσε στο Κάστρο των Τρικάλων προς το μέρος του Βαρουσιού. Οι Ιταλοί λυσάνε Οι Ιταλοί οδηγημένοι από συνεργάτες τους έπιασαν τον Βασίλη τον κρέμασαν και τον έθαψαν κρυφά στο λόφο του Αηλιά εκεί τον βρήκε μετά από μέρος η σκυλίτσα του Βασίλη και οδήγησε τους φίλους του που τον έψαχναν. 

Δεν είχε ηλικία ο Πατριωτισμός τότε, 

Στον ΕΛΑΣ πήραν μέρος Αξιωματικοί όλων των βαθμίδων. 

1) Υποστράτηγοι: 5 

2) Συνταγματάρχες 7 

 3) Αντισυνταγματάρχες 3 

4) Ταγματάρχες 14 

5) Λοχαγοί 16 

6) Υπολοχαγού: 19 

7) Ανθυπολοχαγοί 13 

Αξιωματικοί και υπαξιωματικοί της Χωροφυλακής. 

 και ο Εύελπις που σκοτώθηκε Γ. Οικονόμου ( Γρίβας) 

Αλλά και πάνω απ όλα ο λαός. τούτος ο μέγας ΛΑΟΣ. 

Όπως όλοι οι Γιατροί του Νομού μας. Δάσκαλοι Παπάδες, Επιστημονικό δυναμικό. ο μεροκαματιάρης, όλοι. Αλλά τι έγιναν οι αγωνιστές: Οι αξιωματικοί που μας έκανα περήφανους με τους αγώνες τους; Πως ανταμείφτηκαν αυτά τα παλικάρια; 

Ας πούμε για τον Καπετάνιο Μίμη Μπουκουβάλα. 30 Μαρτίου του 1945 εγκαινίασε την Φυλακή σαν Ελασίτης στην Λάρισα. Το 1948 καταδικάζεται από το κακουργιοδικείο Τρικάλων τρις σε θάνατο. Και αφού πέρασε από όλα των ειδών τα βασανιστήρια. μεταγωγές, κρατητήρια, σε όλες τις φυλακές της Ελλάδας αποφυλακίστηκε το Φεβρουάριο του 1961. Μέσα σε δύο μήνες τον ξανάπιασαν για τον απολύσουν το Δεκέμβρη. Στον καιρό της Χούντας ξανά έκανε βόλτα σε όλου τους τόπους εξορίας. Γυάρο, Παρθένη, Λέρο, Ωρωπό. Απολύθηκε το 1971. Ο Μίμης Τάσος Μπουκουβάλας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1919 ο Πόλεμος του 40 τον βρήκε εθελοντή λοχία στην ανεξάρτητη Επιλαρχία που πολεμούσε στην Σαμαρίνα και έφτασαν έως στην Κλεισούρα. Από εκεί μετατέθηκε στα Γιουγκοσλαβικά σύνορα στην νεοσύστατη Μηχανοκίνητη Μεραρχία Με την κατάρρευση επέστρεψε στην Λάρισα και αμέσως εντάχτηκε στο ΕΑΜ και έγινε ο θρύλος της Θεσσαλίας.  

Ο Ίλαρχος Γιώργος Ζαρογιάννης "Καβαλάρης" Συνελήφθη το 1946 και τον πέρασαν στρατοδικείο, οι κατηγορίες δεν αποδείχτηκαν αθωώθηκε. 

Το 1948 τον αποστράτευσαν. Βγήκε στο Βουνό για να γλυτώσει την Μακρόνησο. Και από κει έφυγε πρόσφυγας στην Τασκένδη επέστρεψε το 1976 έφυγε από κοντά μας το 2008 λίγες μέρες πριν κλίσει τα 100του χρόνια. Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε ένα λεπτό ποιος ήταν ο Γιώργος Ζαρογιάννης Γεν. το 1908 στην Κρανιά Ολύμπου. Φοίτησε στην Σχολή Ευελπίδων και ονομάστηκε ανθυπίλαρχος το 1936 Στον πόλεμο του 40 βρέθηκε στην πρώτη γραμμή κοντά στον Δαβάκη Διοικητής ίλης ιππικού σε μία μάχη στις 9 Νοεμβρίου του 1940, Το τμήμα του διέλυσε το Τάγμα των Αλπινιστών Τζούλια σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν 411 Ιταλοί και πιάστηκαν 722 αιχμάλωτοι. Με την πράξη του αυτή πήρε προαγωγή επί ανδραγαθία. και έγινε Ίλαρχος Μετά την κατάρρευση του μετώπου εντάχτηκε στις γραμμές του ΕΑΜ πήρε μέρος σε πολλές μάχες οργάνωσε μαζί με τον Μίμη Μπουκουβάλα την μάχη της Πόρτας. Και μετά την παράδοση της Μεραρχίας Πινερόλο οργάνωσαν και πάλι μαζί το Ιππικό Θεσσαλίας. Άλλοι Αξιωματικοί, Καπετάνιοι Μαχητές Αντάρτες στήθηκαν σημάδι στα νταμάρια μπροστά στις κάνες της μισαλλοδοξίας άλλοι πήραν το δρόμο προς της Φυλακές τις εξορίες τις εκτοπίσεις Άλλοι ανέβηκαν και πάλι στα βουνά να γλυτώσουν από τις παρακρατικές ομάδες και τους κυνηγούς κεφαλών, Σαν όνειρο θυμάμαι απέναντι, από το σπίτι του Τζήμα που μέναμε, κομμένα κεφάλια αφημένα πάνω σε τάβλες…. 

Το σταυροδρόμι:  Σήμερα βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι. 

Οι νέες επιθέσεις έχουν « Τυχαίο;» έναν από τους κατακτητές εκείνης της εποχής τους Γερμανούς. και τους συμμάχους τους. Ολλανδούς Αυστριακούς κ. λ. π. 

Πιέζουν και πάλι να παρατήσει ο Έλληνας το όνειρο, το αύριο, το μέλλον. 

Μπορεί ο Έλληνας να το κάνει αυτό; έχει δικαίωμα με την ιστορία που κουβαλά να καθίσει να τον σφάξουν και να αγιάσει; Μπορεί να μείνει παθητικά αδιάφορος;. 

Η Ελλάδα είναι η μήτρα που γεννά ελπίδα, γεννά ιδέες, γεννά όραμα. Κάποιοι θέλουν να την στειρώσουν.  

Εμείς τι πρέπει να κάνουμε να τους αφήσουμε; να το δεχτούμε; Να μην αντιδράσουμε; 

Πώς να ξεχάσουμε τους ποιητές μας, την βαριά μας βιομηχανία όπου τραγούδησαν τις ομορφιές και τις χάρες της. 

Κωστής Παλαμάς: 

Πάσα ομορφιά και χάρη 

 Πατρίδα εσύ την έχεις. 

Γιώργος Δροσίνης: 

Στη Γαλανή Πατρίδα μου, 

Έχει ομορφιά και χάρη 

το ταπεινότερο δεντρί 

ο ποιο φτωχό χορτάρι… 

Και ο Γιώργος Στρατήγης: 

Νικούσες και τους κόσμους ελευθέρωνες! 

μιλούσες και τους άγριους τους ημέρωνες! 

Φιλοσοφούσες, και το νου στους Ουρανούς εφτέρωνες! … 

Και ας μας είπαν αδιάφορους, τεμπέληδες, Μας δίνουν, λένε, δανικά και εμείς τα τρώμε. Μάλλον σε λάθος ανθρώπους απευθύνονται. 

Μπράτσα και μυαλά Ελλήνων ανοικοδόμησαν την μεταπολεμική Γερμανία… …. 

Τώρα που τα δάκρυα στέγνωσαν, τα Αχ! λιγόστεψαν, οι συκοφαντίες ξεχάστηκαν. 

Από αυτούς που πόνεσαν λίγοι υπάρχουν και ονειρεύονται να δουν τους αγώνες τους δικαιωμένους. Τώρα που ο κουρνιαχτός κατακάθισε, τώρα που το τοπίο ξεκαθάρισε, τώρα που το βλέμμα βλέπει όλο και ποιο μακριά. Τώρα τα κομμάτια των αγώνων ενώνονται και η Ιστορία βάζει στην θέση, τους αγώνες του Ελληνικού λαού. 

Χρόνια ολόκληρα αυτό το γεγονός θάφτηκε στο σεντούκι της λησμονιάς. 

Όμως κάποια μέρα το καπάκι του σεντουκιού άνοιξε και από μέσα έλαμψε ένα κομμάτι της τοπικής Ιστορίας άξιο μνημόνευσης και υπερηφάνειας. 

Και δικαιούνται εκείνοι οι αγωνιστές να τους θυμούμαστε. 

Γιατί έδωσαν ατσιγκούνευτα τα νιάτα και την ησυχία τους και συνέχισαν τους αγώνες για τα υψηλά ιδανικά την Ειρήνη και την Ελευθερία Τιμή και δόξα στα Ελληνόπουλα….. 

Σας ευχαριστώ.